Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Οκτωβρίου 10, 2020 ΕΙΔΗΣΕΙΣ , 0 Comments

ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Ανήκω στη γενιά αυτών που μεγάλωσαν παίζοντας μακριά γαϊδούρα στις αλάνες…

Ανήκω στη γενιά αυτών που ως παιδιά, αγόρια και κορίτσια αντάμα, πηδούσαμε στο σχοινάκι, παίζαμε μήλα και βόλεϊ και μόλις έπεφτε η νύχτα καθόμασταν στη σκοτεινιά της και λέγαμε τρομακτικές ιστορίες για φαντάσματα και στοιχειωμένα σπίτια.

Μιλούσαμε ως την ώρα που θα ακούγαμε τη φωνή της μάνας μας να μας καλεί στο σπίτι.

Αγόρια και κορίτσια δημοτικού, γεμάτα ενέργεια, αναζητήσεις, περιέργεια και φαντασία που περίσσευε.

Χωρίς τάμπλετ, κινητά και μια οθόνη να μας δυναστεύει…

Χωρίς μοναξιά, άγχος κι ανασφάλειες…

Χωρίς σεξουαλική αγωγή και πολύχρωμες αναζητήσεις…

Μαθαίναμε μέσα από όσα μας δίδασκαν οι γονείς μας με τις πράξεις τους και τη συμπεριφορά τους.

Και μεγαλώναμε έχοντας δεδομένο πως κι εμείς θα δημιουργήσουμε τη δική μας οικογένεια, ένα ζεστό, γαλήνιο σπιτικό, με μια μαμά που θα το νοικοκυρεύει και θα μεγαλώνει με τραγούδια και περίσσια φροντίδα τα παιδιά της κι έναν μπαμπά που θα την προστατεύει και θα φροντίζει να μην της λείψει τίποτα…

Μα…λες και η κακιά μάγισσα κούνησε το ραβδάκι της και το παραμύθι με την ανεμελιά γύρισε σελίδα.

Τέλειωσαν τα παιχνίδια στις αλάνες και στις γειτονιές και αντικαταστάθηκαν με τάμπλετ και κινητά.

Οι φίλοι συνομιλούν πλέον μέσω βιντεοκλήσης και μηνυμάτων γιατί δεν υπάρχει χρόνος για προσωπικές συναντήσεις.

Η ανεμελιά και οι ιστορίες για τα στοιχειωμένα σπίτια εξανεμίστηκαν μαζί με την εμπιστοσύνη της μάνας και τη θέση τους πήραν οι συζητήσεις για όλα τα ψυχολογικά τους προβλήματα, για τις προβληματικές σχέσεις των μεγάλων, τα διαζύγια και την επιμέλεια των παιδιών…

Λες και κάτι σάπιο και βρωμερό, μόλυνε τις κοινωνίες σε ολόκληρο τον πλανήτη μας και οι άνθρωποι έχασαν τη χαρά και την ξεγνοιασιά τους.

Και σαν να μην έφτανε τόση μιζέρια, ήρθε και ο « κανόνας του εσώρουχου » ως σωτήρια μέθοδος ενάντια στους παιδεραστές και στην διαστροφή της εποχής μας.

Γιατί η εποχή μας είναι επικίνδυνη για τα τρυφερούδια μας..

Τα βλασταράκια μας, που δεν ξέρουν πως να παίξουν στην αυλή του σχολείου και που οι δάσκαλοι τους δεν παρακολουθούν πλέον σεμινάρια για ομαδικά παιχνίδια αλλά επιμορφώνονται για τους τρόπους προστασίας των παιδιών από το επικίνδυνο « χέρι » που θα επιδιώξει να μπει στο εσώρουχο τους…

Κι από τι να πρωτοπροστατέψεις τα παιδιά σήμερα;;;

Από τους παιδεραστές που η πολιτεία τείνει να τους νομιμοποιήσει;;;

Από τα ναρκωτικά που τα βαποράκια βρίσκονται παντού;;;

Από τη βία που προβάλλεται με χιλιάδες μορφές και τρόπους παντού γύρω τους;;;

Από τους δεκάδες ειδών διαφορετικούς εθισμούς που ελεύθερα κι ανεξέλεγκτα υπάρχουν στο περιβάλλον τους;;;

Όλη αυτή η εκπαίδευση από την ηλικία των 3 ετών για την προστασία του εαυτού τους από σεξουαλικές παρενοχλήσεις, άραγε… δεν προκαλεί άγχος κι ανασφάλειες;;;

Δεν σκαλίζει την περιέργεια των δεκάχρονων παιδιών να ψάξουν για τη σεξουαλικότητα, για πληροφορίες που μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα βγάλει μπροστά τους εικόνες μη συμβατές με τη σωματική τους ψυχοσύνθεση και ωριμότητα;;;

Και η πολιτεία και η πανεπιστημιακή κοινότητα και ο Ο.Η.Ε. και ο Π.Ο.Υ. εξαντλούν, από τη μια, όλη τους την ευφυΐα σε βιντεάκια, δήθεν εκπαιδευτικού χαρακτήρα, για να δημιουργήσουν παιδιά που θα γνωρίζουν τα πάντα για το σεξ και τα ναρκωτικά από το νηπιαγωγείο για να προστατέψουν το σώμα και την ψυχή τους;;;

Κι από την άλλη, επιτρέπουν και προτρέπουν να προβάλλονται στην τηλεόραση σειρές με σκηνές βίας, άγριο σεξ και πολύχρωμα όνειρα;;;

Επιτρέπουν να μην υπάρχει προστασία αλλά αντιθέτως εύκολη πρόσβαση σε πορνό εικόνες και βίντεο, που ένα νεαρούδι παρακολουθώντας αυτά θα δει μπροστά του έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είναι σεξουαλικά αντικείμενα, ηδονίζονται με βία και διαστροφή και στην τρυφερή αυτή ηλικία θα χάσει κάθε ευαισθησία και ρομαντισμό, ίσως και κάθε σεβασμό προς το άλλο φύλο…

Κι αναρωτιέται κανείς …